นี่คือการทำงานของทุกสิ่งในชีวิต แม้แต่สิ่งที่มีประโยชน์มากในปริมาณมากก็กลายเป็นยาพิษ กีฬาก็ไม่มีข้อยกเว้น โดยปกติแล้วการออกกำลังกายเป็นยาแก้ซึมเศร้าตามธรรมชาติที่ดีเยี่ยม แต่ในบางกรณีก็อาจมีผลตรงกันข้าม
การศึกษาล่าสุดพบว่า 25% ของนักกีฬาแสดงอาการซึมเศร้า ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา นักวิทยาศาสตร์ได้รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับชีวิตของนักกีฬา 465 คน ผู้หญิงมีอาการซึมเศร้าบ่อยกว่าผู้ชายถึงสองเท่า นักกีฬากรีฑาและสนามได้รับความเดือดร้อนมากที่สุด: 38% แสดงอาการทางคลินิกของภาวะซึมเศร้า ควรสังเกตว่าผู้เข้าร่วมการทดลองเป็นนักเรียน ดังนั้นนอกเหนือจากการเล่นกีฬาแล้ว อารมณ์ของพวกเขายังได้รับอิทธิพลจากการทดสอบ การสอบ และอื่นๆ ที่คล้ายกัน
การวิจัยก่อนหน้านี้จากมหาวิทยาลัยโคลัมเบียในนิวยอร์กพบว่าการออกกำลังกายมากเกินไปอาจทำให้เกิดอาการเหนื่อยหน่ายได้ ผู้เขียนงานวิจัยชิ้นหนึ่ง Carol Ewing Garber ตั้งข้อสังเกตว่าการฝึกอบรม 2.5–7.5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์มีผลดีต่อทั้งสภาพร่างกายและอารมณ์ของอาสาสมัคร
สิ่งที่น่าสนใจที่สุดคือเมื่อทราบถึงผลกระทบเชิงบวกของการเล่นกีฬาที่มีต่อขวัญกำลังใจ หลายคนจึงไปออกกำลังกายหรือไปวิ่งเพื่อให้กำลังใจตัวเองและแยกตัวจากผู้คน ในทางกลับกัน พวกเขาควรกำจัดภาวะซึมเศร้าด้วย การสื่อสารความช่วยเหลือ
